میر مسعود پیر گشت و هنوز

همچو اطفال کعب می بازد

قدمی و دمی عجب دارد

که بدین تیزد و بدان تازد

هر کجا او قدم زند یادم

ز آدمی آن طرف بپردازد

دم او کشوری بگنداند

قدمش عالمی بر اندازد